«Το μόνο που μετανιώνω στη ζωή μου είναι πως δεν έκανα κόμικς.»

Pablo Picasso, France Soir, Παρίσι 14 Οκτωβρίου 1966

Από τη δεκαετία του ’60 δυο παράλληλες διαδικασίες αλληλεπίδρασης θα αλλάξουν την τέχνη για πάντα. Από τη μια ζωγράφοι θα εντάξουν όλο και πιο δραστικά στοιχεία από τη μαζική κουλτούρα και ιδιαίτερα από τα κόμικς στη δουλειά τους, και από την άλλη μια καινούργια γενιά τότε σχεδιαστών κόμικς θα εισαγάγουν στοιχεία από τη Μοντέρνα Τέχνη και τις σπουδές τους σε Σχολές καλών Τεχνών σε σχεδιασμένες ιστορίες. Αυτά τα γεγονότα θα συμβούν και από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού και θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των υποκατηγοριών της Pop Art, από τη μια, και τη μετάβαση από τα Underground Comix στο σύγχρονο Graphic Novel. Λίγο πιο μετά, τη δεκαετία του ΄80, μια νέα γενιά Ελλήνων εικαστικών και σχεδιαστών θα πάρουν μέρος σε αυτή την όσμωση με πρωτοφανή αποτελέσματα. Το ερώτημα είναι μέχρι ποιο βαθμό μπορούν τα κόμικς να ανοιχτούν στις άλλες περιοχές των εικαστικών, ιδιαίτερα της ζωγραφικής, αναβιώνοντας τις κατακτήσεις των αναζητήσεων του 20^ου αιώνα, π.χ. του Εξπρεσιονισμού, του Κυβισμού, της Αφαίρεσης, χωρίς να ανασταλεί εντελώς η λειτουργία της αφήγησης. Το ίδιο περίπου δίλημμα αντιμετώπισε και ο Πειραματικός Κινηματογράφος, ενώ τα κόμικς φαίνεται ότι εξάντλησαν αυτές τις δυνατότητες μέσα στην ακμή της δεκαετίας του ’80.

Από την εισαγωγή του βιβλίου

Η έκδοση αυτή κυκλοφορεί με την ευκαιρία της έκθεσης «Wow Pow! Bam! Κόμικ και Ζωγραφική, Μια συνάντηση στα Τέλη του 20ού Αιώνα» στη Zoumboulakis Galleries, στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2024.